จูเลียน บีเวอร์ ศิลปินชาวอังกฤษ สร้างความฮือฮาด้วยการวาดสีชอล์คลงบนพื้นถนน เป็นภาพลวงตาที่เหมือนจริงแบบสุดๆ โดยความยากไม่ได้อยู่แค่ตรงต้องออกแบบภาพให้ดูเป็น 3 มิติมากที่สุดเท่านั้น แต่ยังต้องกะระยะและมุมในการมองอย่างแม่นเป๊ะด้วย เพื่อที่เมื่อเราไปยืนตรงจุดที่เขากำหนดไว้ ก็จะเห็นภาพลวงตานั้นชัดๆ จนน่าตะลึง
สำหรับสาเหตุของ อาการกรดไหลย้อน (GERD = gastroesophageal reflux disease) เป็นผลมาจากกรดในกระเพาะอาหารไหลย้อนขึ้นมาที่หลอดอาหาร ซึ่งกรดเหล่านี้มีความเข้มข้นสูงมาก ทำให้เกิดอันตรายต่อหลอดอาหาร และเยื่อบุในหลอดอาหารที่มีความบอบบาง กระทั่งทำให้เกิดการอักเสบตามมา ซึ่งโดยปกติแล้วกรดหรือน้ำย่อยจะไม่สามารถขึ้นไปอยู่ในหลอดอาหารได้ ยกเว้นในช่วงที่กลืนอาหาร หรือช่วงที่กล้ามเนื้อหูรูดส่วนล่างมีการคลายตัวอย่างผิดปกตินั่นเอง
ส่วนอาการของกรดไหลย้อนนั้น จะแบ่งออกเป็น 2 ลักษณะคือ
1. อาการกรดไหลย้อนที่เกิดในหลอดอาหาร จะมีอาการเจ็บคอ กลืนลำบาก รู้สึกเหมือนมีก้อนอยู่ในลำคอ แสบลิ้นเรื้อรัง จุกแน่นแถวๆ หน้าอกคล้ายอาหารไม่ย่อย อาการนี้มักจะเป็นมากขึ้นหลังอาหารมื้อหลัก การโน้มตัวไปข้างหน้า การยกของหนัก หรือการนอนหงายที่สำคัญคือ จะมีอาการแสบหน้าอก เรอเปรี้ยว รู้สึกเหมือนมีกรดซึ่งเป็นน้ำรสเปรี้ยว หรือรสขมไหลย้อนขึ้นมาในปาก ภาวะดังกล่าวนี้อาจทำให้เกิดหลอดอาหารอักเสบ ถ้าเป็นมากจนเกิดแผลรุนแรง อาจทำให้หลอดอาหารตีบหรือเกิดการเปลี่ยนแปลงเซลล์ของเยื่อบุอาหารได้
2. อาการกรดไหลย้อนนอกหลอดอาหาร จะมีเสียงแหบเรื้อรัง มักมีเสียงแหบตอนเช้า หรือมีเสียงผิดปกติไปจากเดิม ไอเรื้อรัง รู้สึกสำลักในเวลากลางคืน หรือในบางรายอาจมีอาการทางระบบหายใจ เช่น หอบหืด หรืออาการเจ็บหน้าอกได้ค่ะ
อาการนี้เกิดมาจากสาเหตุอะไร
-การกินอิ่มมากไป (กินอาหารมื้อใหญ่หรือปริมาณมาก) กระตุ้นให้มีน้ำย่อยหลั่งออกมามาก ประกอบกับการขยายตัวของ กระเพาะอาหารทำให้หูรูดคลายตัวมากขึ้น
-การนอนราบ (โดยเฉพาะภายใน 2 ชั่วโมงหลังกินอาหาร) การนั่งงอตัว โค้งตัวลงต่ำ ทำให้น้ำย่อยไหลย้อนได้ง่ายขึ้น
-การรัดเข็มขัดแน่น หรือใส่กางเกงคับเอว จะเพิ่มแรงดันในกระเพาะอาหารทำให้น้ำย่อยไหลย้อน (ไม่น่าเชื่อเลยว่าการรัดเข็มขัดก็เป็นปัจจัยทำให้เกิดโรคกรดไหลย้อนได้ เหมือนกัน)
-การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือกาเฟอีน (เช่น กาแฟ ยาชูกำลัง) นอกจากกระตุ้นให้หลั่งกรดในกระเพาะอาหารมากขึ้นแล้ว ยังเสริมให้หูรูดคลายตัวอีกด้วย (ทีนี้ล่ะไปกันใหญ่เลยล่ะค่ะ)
-การกินอาหารที่ไขมันสูง ข้าวผัด ของทอดและอาหารผัดน้ำมัน เพราะจะทำให้กระเพาะอาหารเคลื่อนไหวช้าลง ทำให้มีโอกาสเกิดกรดไหลย้อนได้มากขึ้น (ควบคุมยากมากจริงๆ สำหรับของทอด 555+)
-การสูบบุหรี่ การดื่มเครื่องดื่มที่มีคาร์บอเนต (น้ำอัดลม) การกินอาหารเผ็ดจัด หัวหอม กระเทียม ซอสมะเขือเทศ น้ำมะเขือเทศ น้ำองุ่น น้ำผลไม้เปรี้ยว (เช่น น้ำส้มคั้น) ผลไม้เปรี้ยว ช็อกโกแลต หรือสะระแหน่ การใช้ยาบางชนิด (เช่น ยาขยายหลอดลม ยาแอนติโคลิเนอร์จิก ยาลดความดันกลุ่มปิดกั้นบีตาและกลุ่มต้านแคลเซียม ยาทางจิตประสาท ฮอร์โมนโพรเจสเตอโรน เป็นต้น) จะเสริมให้หูรูดคลายตัว หรือมีกรดหลั่งมากขึ้น
-โรคหืด เชื่อว่าเป็นผลมาจากการไอและหอบ ทำให้เพิ่มแรงดันในช่องท้อง ทำให้กรดไหลย้อน
-แผลเพ็ปติก และการใช้ยากลุ่มอนุพันธ์ฝิ่น ทำให้อาหารขับเคลื่อนลงสู่ลำไส้ช้าลงทำให้มีกรดไหลย้อนได้ (เป็นความรู้ใหม่นะคะ พี่เหมี่ยวก็เพิ่งรู้เหมือนกัน)
ป้องกันอาการดังกล่าวได้ยังไงบ้าง
-ลดน้ำหนักไม่ให้อ้วนเกินไป
-กินอาหารก่อนนอน 3 ชั่วโมงขึ้นไป
-ควรพักผ่อนให้เพียงพอ ไม่ควรนอนดึกมาก และไม่ควรนอนนานเกินไป เพราะพฤติกรรมดังกล่าวสามารถทำให้เกิดอาการกรดไหลย้อนได้เหมือนกัน
-ไม่ควรใส่เสื้อผ้าคับรัดเอวมากเกินไป
-ไม่ควรสูบบุหรี่หรือยาสูบทุกชนิด เพราะนิโคตินทำให้กล้ามเนื้อหลอดอาหารส่วนล่างอ่อนแอ
Mr. Bean is a British comedy television series of 14 half-hour episodes starring Rowan Atkinson as the title character. Different episodes were written by Atkinson, Robin Driscoll, Richard Curtis and one by Ben Elton. The first episode was broadcast on ITV on 1 January 1990, with the last television episode, "Goodnight Mr. Bean" broadcast on 31 October 1995.[2] The final episode, "Hair by Mr. Bean of London", was a video exclusive released on 15 November 1995, but not broadcast in the UK until 2006.Based on a character originally developed by Atkinson at university, the series followed the exploits of Mr. Bean, described by Atkinson as "a child in a grown man's body", in solving various problems presented by everyday tasks and often causing disruption in the process. Bean rarely speaks, and the largely physical humour of the series is derived from Bean's interactions with other people and his unusual solutions to situations. The series was influenced by physical performers such as Jacques Tati and comic actors from silent films. During its five-year run the series gained large UK audience figures, including 18.74 million for the 1992 episode "The Trouble With Mr. Bean". The series has been the recipient of a number of international awards, including the Rose d'Or. The show has been sold in 200 territories worldwide, and has inspired two feature films and an animated cartoon spin-off.
Characters and recurring props
Mr. Bean
The title character, played by Rowan Atkinson, is a slow-witted and selfish yet likeable buffoon who brings various unusual schemes and contrivances to everyday tasks. He lives alone in his small flat in Highbury, North London, and is almost always seen in his trademark tweed jacket and a skinny red tie. He also usually wears a digital calculator watch (which he does not like to lose). Mr. Bean rarely speaks, and when he does, it is generally only a few mumbled words which are in a comically low-pitched voice. His first name (he names himself "Bean" to others) and profession, if any, are never mentioned. In the first film adaptation, "Mr." appears on his passport in the "first name" field, and he is shown employed as a guard at London's National Gallery.In Mr. Bean's Holiday, however, his name is listed on his passport as "Rowan".Mr. Bean often seems unaware of basic aspects of the way the world works, and the programme usually features his attempts at what would normally be considered simple tasks, such as going swimming, using a television set, redecorating or going to church. The humour largely comes from his original (and often absurd) solutions to problems and his total disregard for others when solving them, his pettiness, and occasional malevolence.At the beginning of episode two onwards, Mr. Bean falls from the sky in a beam of light, accompanied by a choir singing Ecce homo qui est faba ("Behold the man who is a bean"). These opening sequences were initially in black and white in episodes 2 and 3, and were intended by the producers to show his status as an "ordinary man cast into the spotlight". However, later episodes showed Mr. Bean dropping from the night sky in a deserted London street, against the backdrop of St. Paul's Cathedral suggesting Bean is an alien. At the end of episodes 3 and 6 he is also shown being sucked right back up into the sky in the respective background scenes (black scene in episode 3 and street scene in episode 6). Atkinson himself has acknowledged that Bean "has a slightly alien aspect to him" in the animated series, he was actually shown to be an extraterrestrial.
Teddy
Teddy is Mr. Bean's teddy bear, perhaps Mr. Bean's best friend. The bear is a dark brown, knitted oddity with button eyes and sausage-shaped limbs, invariably ending up broken in half or in various other states of destruction and disfiguration. Although Teddy is inanimate, Mr. Bean often pretends it is alive. For example, when Mr. Bean hypnotizes Teddy, he snaps his fingers and the bear's head falls backwards as if it has fallen asleep instantly (Bean used his finger to prop Teddy's head up). Mr. Bean behaves as if the bear is real, buying it a Christmas present or trying not to wake it in the mornings. The bear is often privy to Mr. Bean's various schemes and doubles as a dish cloth or paint brush in an emergency; it has been decapitated ("Mr. Bean in Room 426") and shrunk in the wash ("Tee Off, Mr. Bean"). Teddy is also Mr. Bean's "pet" in "Hair by Mr. Bean of London" and is used to win a pet show. The Teddy that was used in filming sits in the windshield of the replica of Mr. Bean's mini that is on display at the National Motor Museum.
Mr. Bean's car
Rowan Atkinson demonstrating a famous scene from the Mr. Bean series on a Mini at Goodwood Circuit in 2009 Mr. Bean's car, a British Leyland Mini 1000, developed a character of sorts over the series and was central to several antics, such as Mr. Bean getting dressed in it, driving while sitting in an armchair strapped to the roof or attempting to avoid a parking garage toll by driving out through the entrance. At first, an orange 1969 BMC Mini MK II (registration RNT 996H) was Mr. Bean's vehicle, but this was destroyed in an off-screen crash at the end of the first episode. From then on, the car was a 1976 model (registration SLW 287R), "Applejack" green with a matt black bonnet. It made its first appearance in "The Curse of Mr. Bean". The Mini also had a number of innovative security measures, for example Bean uses a bolt-latch and padlock, rather than the lock fitted to the car, and removes the steering wheel instead of the key. These formed a running joke in several episodes, at one point deterring a car thief. The car, confused with another demonstration car of exactly the same model and colours (but no padlock) (registration ACW 497V), was crushed by a tank in "Back to School, Mr. Bean", but returned in later episodes, perhaps having actually been the identical demonstration car from that point on. Mr. Bean has a long-running, yet unexplained feud with the unseen driver of a light blue Reliant Regal Supervan III (registration GRA 26K), which will usually get turned over, crashed out of its parking space and so forth. This conflict originated in the first episode, when the Reliant's driver held the Mini up on the way to a mathematics exam, and subsequently became a running joke throughout the series. Both the Mini and the Reliant re-appeared as characters in the animated Mr. Bean cartoons, and in the film Mr. Bean's Holiday, yet another Mini appears – a lighter yellow/green than the original with a black sunroof, registration YGL 572T. Also seen is a left hand drive version of his Mini, owned by the character Sabine which has a French registration. A sequence involving the Mini driving through Harrod's was shot for the 1997 film, but ultimately was not included in the final cut. In the animated series, his Mini's registration plate number is STE 952R.
“สยามปาร์ค” สวนน้ำสุดอลังการ ได้รับการรับรองความยิ่งใหญ่ด้วยการครองสถิติโลกถึง 5 รายการ สวยงามด้วยการผสมผสานสถาปัตยกรรมไทย และสถาปัตยกรรมเอเชีย แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้อยู่ในประเทศไทย หากพูดถึง “สยามปาร์ค” ใครหลายคนอาจจะนึกถึงสวนสยามทะเลกรุงเทพ หรือสวนน้ำที่อยู่ในประเทศไทย แต่ไม่ใช่ เพราะ “สยามปาร์ค” ที่กำลังพูดถึงอยู่นี้ อยู่ในประเทศสเปนเมืองอาดาเฆ่ เกาะเตเนริเฟ หมู่เกาะคะเนรี ราชอาณาจักรสเปน ได้ก่อสร้างขึ้นเมื่อปี 2004 ด้วยเงินทุนถึง 52 ล้านยูโร หรือเป็นเงินไทยประมาณ 2,600,000,000 บาท บนเนื้อที่ 18.5 เฮคเตอร์ (185,000 ตารางเมตร) “สยามปาร์ค” แห่งนี้ตั้งอยู่ติดกับทะเล ภายในประกอบไปด้วยสวนน้ำขนาดใหญ่ เครื่องเล่นที่พร้อมให้บริการหลากหลายรูปแบบ ภัตตาคารอาหาร และตกแต่งด้วยสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่จำนวน 25 อย่าง ซึ่งการออกแบบ และตกแต่งเป็นการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมไทย และสถาปัตยกรรมเอเชีย เป็นการผสมผสานอย่างกลมกลืน สวยงาม และอลังการ ซึ่งในทุกรายละเอียดได้รับการสร้างสรรค์อย่างวิจิตรบรรจง
”สยามปาร์ค” ได้ครองสถิติโลกถึง 5 ประเภทด้วยกัน คือ
1. สวนน้ำวนที่ยาวที่สุดในโลก
2. สวนน้ำวนที่สูงที่สุดในโลก มีความแตกต่างของแต่ละระดับถึง 8 เมตร
3. คลื่นเทียมที่ใหญ่ที่สุดในโลก
4. สวนน้ำที่มีเครื่องเล่นทางน้ำครบครันที่สุดในโลก
5. หมู่บ้านทรงไทยตั้งอยู่ภายนอกประเทศที่ใหญ่ที่สุดในโลก ประกอบด้วย 25 อาคาร
โดยสวนน้ำแห่งนี้มีแบ่งออกเป็น 10 โซน 15 เครื่องเล่น
1. Tower of Power – สไลเดอร์ยักษ์สูง 28 เมตร
2. Siam Beach – เพลิดเพลินกับหายทรายขาวทั้งใหญ่และกว้างเหมือนมาทะเลเมืองไทย
3. The Dragon – กรวยน้ำยักษ์ให้เรานั่งยางไหลตามน้ำผ่านอุโมงค์ขนาดใหญ่
4. The Giant – เรานั่งเรือยางไหลตามน้ำผ่านอุโมงค์ลอดปากยักษ์ไทย
5. Jungle Snake – ให้เราล่องแก่งด้วยความเร็วสูง ในบรรยากาศป่าดงดิบ กับงูขนาดใหญ่
6. Lazy River – แม่น้ำจำลองขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ให้เราลอยไปตามสายน้ำเพื่อผ่อนคลาย
7. Lost City – โซนสำหรับเด็ก ที่จำลองเมืองอารยธรรมโบราณที่หายสาบสูญไป
8. Makong Rapids – ให้บรรยากาศการนั่งแพยางขนาดใหญ่ ล่องไปตามสายน้ำเชี่ยวกราดของแม่น้ำโขง ความสนุกสำหรับครอบครัว
9. Naga Racer – สไลด์เดอร์แบบหลายรางอย่างที่มีในเมืองไทย แต่มีให้เราเล่นในบรรยากาศบันไดวัดไทย ที่มีพญานาคขนาบข้าง
10. Wave Palace – โซนทะเลที่มีคลื่นซัดกระหน่ำตลอดเวลา มีกระดานโต้คลื่นให้เล่นได้
